Pochodzenie nazwiska Urant można łączyć z czasownikiem uranić, czyli ‘zranić, skaleczyć’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 640. Inną koncepcją jest uznanie go za formę zapożyczoną z języka greckiego, por. imię jednego z bogów – Uranos, zob. więcej: https://pl.wikipedia.org/wiki/Uranos
