Nazwisko Turala prowdopodobnie pochodzi od czasownika turać się ‘włóczyć się po świecie, błąkać’, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. VII, s. 169. Można je też wywodzić od rzeczownika tur: 1. Turek „przyjechali trzy Turowie, wszyscy pod piórami, darowali naszej pani skrzynię z talarami”, 2. gatunek zwierzęcia, 3. przebrany kolędnik – „chłopcy na zapusty chodzą z turem, czyli jak oni zowią, turoniem”, 4. tur, tur = wołanie na indyki, 5. tur, tur = naśladowanie turkotu młyna (zob. Słownik gwar polskich, t. V, s. 440).
