TĘGA

Nazwisko Tęga ma dwa potencjalne źródła: 1. staropolski rzeczownik tęga ‘zmartwienie, udręka’, 2. przymiotnik tęgi, czyli: otyły, duży i mocny, dorodny’, ale też ‘wybitny w swojej dziedzinie, wartościowy’, ‘wielki, mocny, dzielny’, ‘zamożny, bogaty’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 606, W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 2010, s. 631.