SZAST

Nazwę osobową Szast odnotowano bardzo wcześnie – już w 1409 roku, pochodzi od czasownika szastać, czyli: 1. zaszeleścić, 2. szafować hojnoie, rozrzucać, sypać, 3. ciachnąć, ciąć, uderzyć, 4. rozdzierać, drzeć, ciąć, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 524, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VI, s. 572.