Nazwisko Suda odnotowano już w 1652 roku, ma kilka potencjalnych podstaw etymologicznych: 1. sudać ‘siugać’ = suwać się, czołgać się, 2. na Kresach Wschodnich wschodniosłowiańskie sud ‘sąd’, 3. na południu Polski słowackie sud ‘beczka’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. VI, s. 121, Słownik języka polskiego, tzw. warszawski, t. III, s. 504.
