Formę Stembalski można uznać za pochodzącą od nazwiska Stembarski (1600 r., woj. rawskie, zob. Jan Siwik, Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich, Warszawa 2010, s. 677) z obocznością r: l. Stembarski z kolei pochodzi od Stęborski, a to od nazwy miejscowej Stębark, okolice Grunwaldu, woj. warmińsko-mazurskie, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 485. Bardziej prawdopodobne jednak moim zdaniem jest łączenie pochodzenia nazwiska z formą stęba = stępa, czyli: 1. koryto tłuczki, w którym rozkrusza się np. rudę stęporami, 2. przyrząd do tłuczenia jęczmienia, 3. stępor – tłuczek, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. VI, s. 420.
