Potencjalne podstawy nazwiska to formy: I. skrzyp: 1. wyraz oznaczający skrzypnięcie, 2. skrzypienie, 3. rodzaj rośliny; II. skrzypać = skrzypieć, 1. wydawać skrzyp, trzeszczeć, zgrzytać, 2. grać na skrzypcach, 3. chrzęścić, rzęzić, grać w piersiach, 4. wydawać odgłos właściwy niektórym ptakom, np. żurawiom, III. skrzypce: 1. „narzędzie strunowe pewnej rozciągłości”, 2. rodzaj tortur do ciągnięcia złoczyńców, IV. skrzypek: 1. muzyk grający na skrzypcach, 2. grajek, muzyk karczemny, 3. skrzyp, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 191-193. Nazwę osobową Skrzypiec odnotowano już w 1493 roku, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 440.
