Nazwisko Ryś pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika, który oznaczał: 1. jeden z wypustów wierzchnich płaz w chacie, na których opiera się strzecha, 2. rodzaj jęczmienia, 3. dużego kota na wysokich nogach, z krótkim ogonem, 4. lamparta, panterę, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. V, s. 798. To bardzo stara nazwa osobowa – odnotowano ją już w 1377 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 379. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 636) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku: „Ryś herbu Waga, 1650 r., Litwa, Prusy”.
