PAPROCKI

Nazwisko[1] utworzone formantem -ski od nazwy miejscowej Paprotnia w Ziemi Dobrzyńskiej, J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927 s. 205, por. też Paproć w byłym powiecie brzozowskim i rybickim, Paprocice wieś w byłym powiecie opatowskim, Paprociny w byłym powiecie pszczyńskim, Paprotki w byłym powiecie lipnowskim i rypińskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. VII s. 851-852, Paprotno w byłym powiecie prużańskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XV cz. 2 s. 431. Pochodzenie nazwiska można łączyć także z nazwą osobową Paproć, od apelatywu paproć. Nazwę Paprocki odnotowuje już Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. IV s. 188.






[1] Paproccy J.K. Dachnowski, Herbarz…, s. 26; herbu Tępa Podkowa W. Wittyng, Nieznana…, s. 233; Paprocki herbu Cholewa, Jastrzębiec, Jelita, Ogończyk, K. Niesiecki, Herbarz polski, t. I-X, Lipsk 1839-1846 t. VII s. 245-247.