Nazwisko proste, równe niemieckiej nazwie zawodu Messing ‘mosiężnik’, K. Linnartz, Unsere Familiennamen, I. Zehntausend Berufsnamen in ABC erklärt, Bonn 1958 s. 151, od apelatywu das Messing ‘mosiądz’, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 430, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 323, średnio-wysoko-niemieckie messinc, missinc, por. staro-wysoko-niemieckie massa ‘kawałek metalu, grudka’, F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache, 18. Auflage, bearbeitet von W. Mitzka, Berlin 1960 s. 475, A. Karszniewicz-Mazur, Zapożyczenia leksykalne ze źródła niemieckiego we współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1988 s. 33. Niewykluczone też, że nazwisko powstało od nazwy miejscowej Mössingen, zob. J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 262 lub Messinger (Hannover) K. Linnartz, Unsere Familiennamen, I. Zehntausend Berufsnamen in ABC erklärt, Bonn 1958 s. 151 i pierwotnie oznaczało osobę stamtąd pochodzącą.
