Nazwisko[1], równe staropruskiej nazwie osobowej *Meling, utworzonej sufiksem –ing, zob. R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 174. Pochodzi od rdzenia Mel-, por. Meleyke, Melecz R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 57. Inną możliwością interpretacyjną jest uznanie antroponimu za nazwisko proste, od zniemczonego wariantu polskiej nazwy osobowej Mielnik, odnotowanej przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. III s. 472. Por. też nazwę jeziora Meling (pol. Mielnik) w byłym powiecie ostródzkim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880 t. VI s. 347 i nazwę miejscową Muehling w byłym powiecie gierdawskim, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880 t. VI s. 795.