MARKIEWICZ

Nazwisko utworzone przyrostkiem  -ewicz od imienia Marek, to zaś pierwotnie znaczyło ‘należący do Marsa, związany z Marsem’ (J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 197). Por. też nazwę kilkunastu miejscowości na terenie całego kraju: Marki, por. też Markienen dobra rycerskie w b. pow. frydlądzkim SG VI s. 123-124, SG XV 2 s. 302. Nazwisko odnotowuje herbarz Niesieckiego (t. VI, s. 345). Odnotowuje je także źródło z terenu dawnego komornictwa lidzbarskiego: Dno Joanne Markiewicz canonico Varmien∫i 1668 AB H 37 s. 71. To nazwisko podaje także w swej pracy M. Jaracz (Nazwiska mieszkańców Kalisza od XVI do XVIII wieku, Bydgoszcz 2001, s. 246): Marcus Markiewicz 1753, Catharina Markiewiczowna virgo 1766, Generosa Agnes Markiewiczowa de Kalisz 1770, Josephata Franciscam Nobilium Parens Adalberti et Agnetis Markiewiczow 1733, Adalbertus Markiewicz Nobilis in Suburbio Vratislaviensi 1771, Gnosorum Gaspari Markiewicz Militis Filius et Franciscae 1788, Honestorum Gregorii et Monicae Markiewiczow con. Incolarum Cal. de Platea Piskorzewiensi 1794. Przytacza je także B. Mossakowska w pracy Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego (Gdańsk 1993, s. 69): Mauritius Markiewicz 1670. Podaje je także L. Dacewicz, Antroponimia Białegostoku w XVII-XVIII wieku, Białystok 2001, s. 185: Bern. Markiewicz karczmarz 1799.