Podstawę stanowi nazwa etniczna Litwin. Litwa pierwotnie była rzeczownikiem zbiorowym oznaczającym ‘ludzi litewskich, Litwinów’, który przeszedł potem na nazwę kraju, być może nazwa ma związek z litewskim rzeczownikiem lietus ‘deszcz’ lub nazwą rzeki Leita, dawna nazwa części Niemna, wywodzona od litewskiego lieti ‘padać’, zob. Elżbieta Supranowicz (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych . Nazwy osobowe pochodzące od etników, Kraków 1997, s. 8. Por. też litwinić: 1. mówić z litewska, 2. stawać się Litwinem, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 755. Nazwa osobowa prawdopodobnie pierwotnie nawiązywała do miejsca pochodzenia i/lub zamieszkania nosiciela.