KORYTKO

Nazwisko pochodzi od rzeczownika korytko, czyli: 1. koryto, 2. jedna z desek na kole wodnym, o które woda uderza i obraca koło, .3. niecka, 4. spodnia część kosza (we młynie) sypiącego ziarno do środka kamienia, 5. rowek, 6. wąwóz, parów, 7. przyrząd żłobkowaty służący do opatrywania kończyn ze złamanemi kośćmi, zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 483. Potencjalną podstawą nazwiska jest także nazwa miejscowa Korytki, odnotowana na terenie byłego powiatu radomskiego, łomżyńskiego, augustowskiego, frylądzkiego, kolneńskiego, łomżyńskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IV, s. 426. Nazwę osobową Korytko odnotowano na terenie Polski już w 1246 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 443.