KONIECZNY

Nazwa osobowa Konieczny jest bardzo stara, odnotowano ją już w 1408 roku, pochodzi od tak samo brzmiącego przymiotnika, który oznaczał: 1. końcowy, krańcowy, ostateczny, ostatni, 2. nieodzowny, niezbędny, musowy, podstawę tego przymiotnika stanowi rzeczownik koniec, zob. K.Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 433, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 441. Nazwisko można też wywodzić od nazwy miejscowej Konieczno – powiat włoszczowski, województwo sandomierskie, zob. Jan Siwik, Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich, Warszawa 2010, s. 320. Więcej o nazwisku Konieczny zob. tutaj: https://nazwiska.ijp.pan.pl/haslo/show/id/197