Nazwisko utworzone przyrostkiem –ak od imienia pochodzenia hebrajskiego Jakub, znaczącego pierwotnie ‘którego Bóg ochrania, wspiera’ (zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 2 Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, opr. M. Malec, s. 57). Por. też jakubieć, rubasznie ‘głupieć’ (zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 130). Nazwę osobową Jakubiak odnotowano na terenie Polski w 1497 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 328).
