Nazwisko Gromny przypuszczalnie pochodzi od przymiotnika gromny, czyli: 1. gromki (= głośny, donośny, hałaśliwy), 2. rażący , zabijający, zob. Słownik języka polskiego, tzw. warszawski, t. I, s. 911. Inne potencjalne podstawy etymologiczne to: I. grom: 1. huk pioruna, grzmot, 2. chmura piorunowa, 3. przenośnie huk, łoskot, 4. piorunująca mowa, masakrujacy rozkaz, 5. pogrom, klęska, porażka, 6. wymyślanie, gromienie, 7. strach, przestrach, zgroza; II. gromić, czyli: 1. razić, porażać, pobijać, 2. ostro upominać, fukać, strofować, 3. wymyślać – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 910-911, III. staropolskie imię złożone Gromisław.
