Nazwa osobowa Gamrot jest bardzo stara – odnotowano ją już w 1369 roku, pochodzi od rzeczownika gamrat: 1. kamrat, towarzysze, kompan, kolega, 2. gach, kochanek, rozpistniki, wyraz ma proweniencję łacińską – jego podstawę stanowi gameratus ‘człowiek rozwiązły’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 216; tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. I, s. 800. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 177) odnotowuje szlachecką rodzinę o pokrewnym nazwisku: Gamrat vel Kurek, vel Przyłuski, vel Trzciński,herbu Sulima.
