To forma patronimiczna (=odojcowska) utworzona za pomocą przyrostka –ling od członu Fro, ten zaś można wywodzić od: 1. starowysokoniemieckiego frao a. ‘pan’, b. ‘radość’, 2. starowysokoniemieckiego frauwi ‘radość’. Taką nazwę odnotowano w XIV wieku (zob. Słownik staropolskich nazw osobowych), co wyklucza związek jej genezy z niemieckim określeniem wiosny – Frühling, które pojawiło się dopiero w XV wieku.
