DERING

Nazwisko od dolnoniemieckiego etnonimu Döring ‘Turyńczyk’, zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 38. Forma Dering powstała na skutek delabializacji (Entrundung) tylnego ö > e od podstawy Döring, na gruncie polskim mogła to być też substytucja przez e nieistniejącego w polszczyźnie fonemu ö, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 37. Zob. Döring.