Nazwa osobowa Chwastarz pochodzi od nazwy osobowej Chwast. Ta zaś pochodzi od rzeczownika chwast, czyli: 1. zielsko („chwast nie zboże”), 2. ziele, roślina, 3. liście kapuściane, 4. ozdoba szmuklerska kształtu kiści, por. też chwaścić się ‘plenić się, krzewić się, gnieździć się jako chwast’, chwaścieć ‘obracać się w chwast, zarastać chwastem’, zob. tzw. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. I, s. 309. Por. także nazwę miejscową Chwasty „wieś, powiat białostocki, parafia Choroszcza”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 664. Słowo chwast pochodzi prawdopodobnie z prasłowiańskiego *chvatati, czyli ‘chwytać’ i być może pierwotnie oznaczało ‘chwytny, chwytający się’ > ‘czepiająca się roślina’ > ‘zielsko, chwast’, mogła to też być nazwa czynności, czyli ‘chwytanie, łapanie’, zob. W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 2010, s. 73.
