Nazwisko Buda najprawdopodobniej pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika, który oznaczał: 1. jakąkolwiek „kleciankę z desek, słomy, gliny itp. na schronienie”, 2. kram na jarmarku, 3. żartobliwie miejsce stałego zajęcia albo przebywania, 4. rodzaj kapelusza, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. I, s. 226. Buda to stara nazwa osobowa, odnotowano ją już w 1424 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 60. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 78) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Boda vel Budo vel Bude herbu Bończa, 1528 rok.
