Nazwisko utworzone przyrostkiem pochodzenia wschodniosłowiańskiego –uk od imienia Bartosz, odnotowanego na terenie Polski już w 1206 r., pochodzącego od imienia Bartłomiej, rzeczownika barta ‘topór’ lub niemieckiego Bart ‘broda’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 21). Por. też bartosz ‘ niedźwiedź’, bartoszek ‘chłopczyk siedzący konno na karku drugiego, przebranego za osła podczas zabaw zapustnych” (zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 100).
