Nazwisko utworzone przyrostkiem –ik od przezwiska Baran, to zaś od rzeczownika baran, który znaczył: 1. zwierzę racicowe, 2. skóra barania, baranica, 3. futro baranie, kożuch, 4. kożuch na płynie, 5. dawniej machina wojenna do rozbijania murów, taran, 6. baba, odbijak, kafar do wbijania palów, 7. piasta u wozu, 8. długi zwój słomy, siodło na dachu słomą poszytym, 9. wielki hebel poruszany przez dwóch ludzi, 10. machina do podnoszenia na pewną wysokość wody płynącej „jakkolwiek wszyscy Słowianie mają ten wyraz zdaje się jednak obcym, może arabskie barran = dziki, obcy” – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 96. Nazwisko przytaczają Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.),t. I A-O, Białystok 1997, s. 24): Wasko Baranik 1662.
