Nazwisko od odnotowanej przez Słownik staropolskich nazw osobowych formy Banach, ta od gwarowego banach 1. niezgrabny młodzieniec, 2. niegrzeczny dzieciak, 3. bękart (Słownik gwar polskich, t. I, s. 43) lub od imienia Benedykt. Zdaniem K. Rymuta nazwa (Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K, Kraków 1999, s. 18) oprócz powyższej motywacji może się wywodzić z takich źródeł, jak: prasłowiańskie bańati 'myć, kąpać', bania/ban 'namiestnik turecki' i niemiecka nazwa osobowa Ban. Por. też nazwę miejscową Banaszki, odnotowaną na terenie byłego powiatu latyczowskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 98).
