Nazwisko utworzone niemczącym sufiksem -ner, od zgermanizowanego graficznie polskiego antroponimu Bajt, ten od apelatywu bajt, bajtek ‘woreczek’ lub bajtała ‘niezdara’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 15. Morfem Bajt-/*Bait- może mieć także genezę staropruską, por. nazwę osobową Baytis, Baytike, Baitimo, Baytite, zob. R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 16.
