BAŁTOWSKI

Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Bałta „miasto w guberni podolskiej” lub Bałtów (były powiat iłzecki i nowoaleksandryjski), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.  I s. 96-97. od rzeczownika bałda, czyli: 1. zatyczka komina, 2. nazwa nagich skał w Czorsztyńskim, zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 90 lub od niemieckiej nazwy osobowej Bald, ta od imion typu Baldwin, Baldwig. Nazwisko można uznać także za pochodzące od bałt ‘święty bęben tatarski’, bałta ‘siekiera na obuch nasadzona’ lub bałdyga, to zaś oznaczało: 1. niezgrabny duży kij albo łodyga, 2. niezgrabiasz, drągal – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 90-91. Bałdyga – o wysokim i niezgrabnym parobku, także drab (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. I, s. 42). Nazwisko można wywodzić także od podstawy bal-, ta zaś może pochodzić: 1. z prasłowiańskiego *balьji ‘czarownik, znachor’ , 2. od bal ‘kłoda, zwój płótna’, 3. imienia Baltazar, 4. na południu Polski może być też pochodzenia węgierskiego (zob. Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K, Kraków 1999, s. 15).