BAŁDA

Nazwisko pochodzi prawdopodobnie od rzeczownika bałda, czyli: 1. zatyczka komina, 2. nazwa nagich skał w Czorsztyńskim, zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 90 lub od niemieckiej nazwy osobowej Bald, ta od imion typu Baldwin, Baldwig. Nazwisko można uznać za formę skróconą od pochodzące od bałdyga, to zaś oznaczało: 1. niezgrabny duży kij albo łodyga, 2. niezgrabiasz, drągal – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 90. Bałdyga – o wysokim i niezgrabnym parobku, także drab (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. I, s. 42). Nazwisko można wywodzić także od podstawy bal-, ta zaś może pochodzić: 1. z prasłowiańskiego *balьji ‘czarownik, znachor’ , 2. od bal ‘kłoda, zwój płótna’, 3. imienia Baltazar, 4. na południu Polski może być też pochodzenia węgierskiego (zob. Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K, Kraków 1999, s. 15).