ŻYWICKI

Nazwisko utworzone przyrostkiem –ski (z uproszczeniem grupy spółgłoskowej –cski > -cki) od nazwy miejscowej Żywicy „wieś i zaścianek poradziwiłłowske nad rzeką Wołką, lew. dopływ Suły, powiat miński” lub Żywiec „miasto powiatowe w Galicyi Zachodniej śród Beskidu Babiogórskiego” – zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 915. Można je też wywodzić od rzeczownika żywica ‘masa bezkształtna, szklista, wypływająca z wielu roślin’ lub od czasownika żywić: 1. robić żywym, wskrzeszać, przywoływać do życia, 2. dawać życie, karmić, hodować, 3. zostawić przy życiu, darować życie (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 737-738).