ŚCIBOR

Nazwisko pochodzi od imienia Ścib(i)or, to z kolei od imienia złożonego Czścibor, którego pierwszy człon podlegał różnym wahaniom fonetycznym i przybierał postać: Czcibor, Cibor, Ścibor, Ścibior, Ściebur itd., zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 92-93. Pierwszy człon „nazwy matki” pochodzi od prasłowiańskiego *čьstiti ‘okazywać cześć, poważanie, szacunek’, Aleksandra Cieślikowa (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 1. Odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000, s. 45.  Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 706) odnotowuje kilka razy Ściborów: herbu Jastrzębiec z Wdy w łęczyckim i Ściborzyc z powiatu proszowskiego, województwo krakowskie; Ściborów vel Szarleńskich herbu Junosza z powiatu rypińskiego, ziemi dobrzyńskiej; Ściborów vel Piczkowskich herbu Lubicz; Ściborów vel Bogusławskich herbu Oksza; Ściborów herbu Ostoja; Ściborów vel Gościenckich herbu Prus III o Ściborów herbu Tępa Podkowa.