ŁUCZKA

Nazwisko Łuczka, odnotowane już w 1558 roku, pochodzi od podstawy łucz-, ta zaś od imion typu Łukasz, Łucja, Łuczan (=Lucjan), zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 43 lub wyrazów łuk 1. część linii krzywej zawarta między dwoma jej punktami, 2. narzędzie do strzelania strzałami, 3. pas sklepiony zamykający otwór pozostawiony w ścianie lub łuczyć 1. celować, godzić, strzelać, 2. trafiać, zmierzać, dążyć, 3. baczyć, uważać, oglądać się. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi też rzeczownik łuczek 1. ‘mały łuk’, 2. szczypiorek (zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 822). Mniej prawdopodobną podstawę nazwiska stanowią nazwy miejscowe: Łuczka (byłe powiaty tarnopolski, uszycki, lidzki, dzisieński), Łuczki (byłe powiaty: borysowski, kołomyjski, jaworowski) zob. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych państw słowiańskich t. V s. 794-795.